son perde

kapandı oyunumun sahnedeki perdesi

aylardır güneş girmiyor evime 

çünkü kapalı perdesi

yok açacak hevesim

merak edemiyorum artık nedir günün ertesi

bilmiyorum ne kadar önemli gerisi

saat gecenin on ikisi

bugün bir çocuk işçi ölmüş yaşı daha on ikisi

yastığımda hatırlayamadığım bir kan lekesi

tüm bunları düşünürken bilmiyorum gidebileceğim yer neresi

bu anlamsız varoluş sancısının bedenimde her zerresi

ve anlamsız bu kafayı artık toplayıp derlemesi

ve buradan inilmez düşülür ancak bu sancının en tepesi 

ve dalgalanır kaygımız bir sancak gibi yerinde yeller esip.