şiirlerim ve fotoğraflarım para etseydi Türkan teyzenin elektrik faturasını ödeyecektim

sen bilmece çözmeyi seviyorsun diyerek

bilmeceler gönderiyorlar bana

cevap aradığım onca soru geçmişken bini

kendim sorup kendim cevap veremediğim onca soru varken daha 

aynada hiç tanımadığım biri

şimdi cevap bulamadığım her kutucuğa 

nasıl olacak yazıyorum

bunca soru 

bunca cevap

bunca cevapsızlık

nasıl olacak

fırlatılmışım dünyaya ve ağlayamamışım 

bilmem gözlerim nasıl dolacak

uyanmışım rüya diye bir kabusa 

geri uyuyamamışım

bilmem gözlerime nasıl uyku konacak

yolda karşılaştım aşağı mahalleden 

Türkan teyze dedi bu halimiz ne olacak

çıkıyordu yokuşu koştur koştur dolapdere’den 

elinde bir ufak tüp hiç sendelemeden

faturayı ödeyememişler ve kesmişler elektriği 

bir eli dizini döverken dedi nasıl yanacak ocak

bunu duyunca mevsim mayısken oldum yine aylardan ocak

nedir yaşamımın anlamı aradım köşe bucak

hayatta kalmak için istiyorlar suça bulaş

her şey normalmiş gibi davranmamı istiyorlar ama onca savaş

dünya rengarenkmiş ve dönermiş yavaş

koyarız yine altı zeytin, bir kap ve lavaş  

ben olmuşum siyahtan başkasını görmeyen bir renk körü

dünya rengarenkmiş güya 

karanlığı taşırım gözlerimde bir günah

uyanmak istiyorum hiç uyuyamazken artık 

ve demek rüya.